Alweer 6 weken in de Filipijnen!

4 juni 2018

Halloooo lieve lezers, 

Ik ben al bijna 6 weken in de Filipijnen wat dus betekend dat mijn laatste 4 stage weken zijn aangebroken voordat ik ga reizen. Ofja, eerst 12 dagen op vakantie en dan nog 2 weekjes stage. Ennn... natuurlijk nog 4 weekjes tot papa, mama en Nicky komen! De tijd gaat zo snel voorbij... niet te beseffen eigenlijk. Hier ben ik weer met een nieuwe update van afgelopen week. 

De afgelopen week was even een lastig weekje. We hebben deze week dan ook geen stage gelopen. 6 van de 8 groepsgenootjes kregen te maken met een parasiet in hun darmen. Waardoor ze helaas in het Health centre hebben gelegen. Daphne en ik waren de enige 2 die overgebleven waren en die niet ziek waren (AFKLOPPEN). Wij hebben van maandag tot woensdag op de ziekenboeg gelet en de belangrijke dingen gedaan zoals het huis reinigen, de was doen, medicatie halen en pendelen van het Health centre naar ons boardinghouse. Onze groepsgenootjes maken het gelukkig goed nu ze de juiste medicatie hebben gekregen! De afgelopen dagen waren erg vermoeid en ik kwam mijzelf hierdoor ook echt tegen. Ik kon niet met mijn gedachten van mijn zieke groepsgenootjes afdwalen omdat ik mij erg zorgen maakte. Uiteindelijk wist ik wel dat alles goed zou komen, alleen daar was op dat moment niet veel van te merken. We hebben samen als groep heel sterk gestaan en kregen heel veel lieve hulp van onze lieve begeleidster Janice! 

Gelukkig was iedereen al voor een deel hersteld voor onze vakantieweek. De eerste 4 van de groep zijn donderdag avond al vertrokken met het vliegtuig naar hun vakantie bestemming. Daphne, Katie, Ciel en ik bleven thuis omdat wij vrijdagochtend pas vlogen naar Palawan. We zijn lekker met zn 4e gaan uiteten en hebben hierna onze backpacks en tassen ingepakt. 

Vrijdagochtend 04:00 de wekker. Eerst nog even met Nicky gefacetimed en toen snel de douche in gesprongen. En hup op naar de jeepney. Vanuit Iloilo de taxi naar Iloilo AirPort genomen. Ons vliegtuig vertrok om 9:30 richting Puerto Prinsesa (Palawan). Hup naar de gate en tijd om te boarden. Pfff niet de leukste vlucht die we gehad hebben. Toen we opgestegen waren sloeg het weer ineens om van zonnig naar regen, onweer en bliksem, waardoor er turbulentie ontstond. Toen de piloot aan het landden was trok de hij het vliegtuig ineens heel hard op waardoor we weer opstegen en onze stoelen in gedrukt werden. Ik vond dit zo verschrikkelijk eng. Voor diegene die mij kennen weten ze dat ik opstijgen en landden niet heel erg leuk vind. Ik hield me vast aan Daphne en Ciel die nog rustig in het vliegtuig zaten. Ohneee... weer turbulentie. De lucht was ontzettend donker en de bliksem kwam tegen het vliegtuig aan. De piloot riep om dat het niet veilig was  nu te landden waardoor we in de lucht bleven cirkelen. Poging tot landen 2.0, weer niet gelukt. Ik begon licht te paniekeren en een stemmetje tegen mij zei Anne-Fleur rustig maar. Komt goed. Maar eein ander stemmetje overheerste weer mijn angst gevoel. Toen de piloot omriep dat hij de laatste en 3e poging ging doen om te landden op Puerto Prinsesa was ik echt heel bang. Ciel leidde me gelukkig af omdat we boven de zee vlogen en we de dolfijnen konden zien springen uit het water. Zijn uiteindelijk naar een vlucht van 2 uur (die eigenlijk maar 1 uur zou duren) geland in Palawan. Ik kon de grond wel kussen. Ik was zo blij dat ik weer op de grond stond. Maar ik was die vervelende vlucht al lang weer vergeten door mijn blijdschap dat ik in Palawan was. 

Ik keek om mijzelf heen en ik dacht: HUH?! We zijn niet meer de enige blanke mensen hier. Wij wonen namelijk echt tussen de lokals waar we eigenlijk de enige blanke mensen zijn. Dit was echt even wennen weer. Maar super leuk, allemaal backpackers. Ik werd er helemaal vrolijk van! Gewacht op de bagage en met een busje naar Port Barton, onze eerste bestemming. Een busje vol met backpackers, super gezellig! Lekker gekletst en af en toe een keertje weg gedommeld in het busje. Na een rit van ongeveer 3 uur in de bergen kwamen we aan in Port Barton. Een super mooi strand, vol met backpackers. GE-WEL-DIG. De eerste Nederlander al tegen gekomen, al was het echt omschakelen om van Engels ineens weer Nederlands te kunnen praten. 

In de middag hebben we lekker aan het strand gelegen. Hierna zijn we lekker gaan eten bij ons Resort. En jaaaa echt..... ze hadden ook Duits eten. ZO LEKKER. Ik was soms wel even klaar met de rijst dus het was heerlijk om weer een keertje wat anders te eten. Na het eten zijn Daphne en ik naar een cocktail bar gegaan waar heel veel backpackers waren. Dit was echt zo ontzettend gezellig. Zoveel nieuwe mensen leren kennen! Na een gezellig avondje zijn we lekker gaan slapen in ons mooie huisje op het resort. 

Zaterdag hebben we lekker ontbeten op het strand bij een restaurantje. Hierna hebben we lekker gezwommen in de zee. We hebben ook een island tour geboekt voor zondag. We gaan dan eilandhoppen en op een private island slapen. Super veel zin in! Al hoop ik dat het weer beter wordt aankomende week. Het heeft best wat geregend. Overigens zorgt het wel voor verkoeling dus het is niet heel erg! 

Zondag ochtend zijn we lekker gaan ontbijten op het strand. Heerlijk genieten. Onze tassen ingepakt en op naar het bootje om eiland te gaan hoppen. Toen we bij het eerste eilandje aankwamen hebben we lekker gesnorkeld. Bij ons 2e eiland hebben we met schildpadden gezwommen. WAUW. Zo moooi! Onder een schildpad zwommen 2 kleine haaitjes. Heel bijzonder om te zien. Zo leuk om te zien hoe nieuwsgierig de schildpadden waren. Een ervaring om nooit te vergeten! Ik hoop dat ik er nog meer mag gaan zien in de weken dat ik hier nog ben. Na het zwemmen met de schildpadden zijn we naar een private island gegaan. Hier gaan we overnachten. Lekker de hele dag in de zee gezwommen en op een surfboard gestaan. Uhmmm... ja we zijn er vaker vanaf gevallen dan dat we echt gesurft hebben. Maar wat hebben we gelachen. Katie en ik zaten samen op een surfboard tot we er ineens afvielen. Toen we uitgelachen waren kwamen we er ineens achter dat we onze peddel kwijt waren en deze naar de bodem was gezonken. Oeps.. Nou snorkels gepakt en gekeken of we onze peddel konden vinden. Maar nee... tot een filipino het water in dook om te kijken of hij de peddel kon vinden. En jaaa... hij is weer terecht! Na het eten hebben we zonsondergang gekeken. Zo prachtig! In de avond hebben we een kampvuur gemaakt en met de gitaar liedjes gezongen. Heel gezellig! Ohjaaa.. niet te vergeten.. we hebben in het donker lichtgevende plankton gezien. Dit was zo speciaal! Wanneer je in het water bewoog, kwamen er allemaal lichtjes tevoorschijn. Echt zo bizar dat zoiets kan ontstaan!  Vervolgens gingen we hierna slapen in tentjes. En jaa.. zonder matras en zonder deken. Samen met Katie, Daphne en Ciel met zijn 4e in een 2 persoons tent. We hebben heel hard gelachen. Maar eerlijk is eerlijk... heel comfortabel was het niet. Maar het was een ervaring om nooit te vergeten! 

Maandagochtend om 7:00 opgestaan en meteen een frisse duik genomen in de helderblauwe zee. Hoe heerlijk was dat! Hierna zijn we onze tocht verder gegaan met de groep. We zijn hierna gaan snorkelen en hebben tussen de zeesterren gezwommen. Echt zo mooi om te zien! Hierna zijn we terug naar Port Barton gegaan met de boot. We waren allemaal super moe na een kort nachtje slapen door gebrek een comfort en ruimte😂😂😂. Maar het was echt ontzettend leuk. Even gezwommen in het zwembad en even bijgeslapen. 

Morgen gaan we onze route verder zetten en vertrekken we naar El Nido. Super veel zin in! Volgendeweek weer een nieuwe update van mijn nieuwe week! 

Heel veel liefs,

XXX

Anne-Fleur 

Foto’s

11 Reacties

  1. Petra en Jan Wijers:
    4 juni 2018
    Hoi Annefleur.

    Wat weer een spannend verhaal met mooie ervaringen en jammergenoeg ook vervelende! !
    Zelf niet ziek worden he! !

    Op naar nieuwe ervaringen.

    Groetjes Petra en Jan.🖑
  2. Marijke:
    4 juni 2018
    Hey lieverd
    Wat onwijs veel mooie ervaringen doe je op,ik geniet van je verhalen trots dat ik zo'n stoere chick heb leren kennen.
    Succes meis ik verheug me weer op je volgende verhaal dikke knuffel
  3. Marian Verhaegh:
    4 juni 2018
    Hoi Anne-Fleur, alweer een super verhaal. Jullie doen zo wel veel ervaring op.
    De vervelende maar snel vergeten. Nog veel succes met de volgende weken.
    En niet ziek worden.

    Groetjes Marian Verhaegh.
  4. Peter en Sandra:
    4 juni 2018
    Lieve Anne-Fleur,
    De vele indrukken, hoge temperaturen, vermoeidheid en verkeerd gegeten hebben er voor gezorgd dat jullie weerstand verminderd is. Knap dat jullie er voor elkaar waren. Geniet van de heerlijke dagen in Palawan en rust lekker uit voor de tweede helft van de stage. Dikke knuffel pap en mam. Tot over 4 weken
  5. Arna:
    4 juni 2018
    Wauw!!!! Wat weer een super mooi levendig verhaal. Je neemt ons echt mee op je reis!!!!
    Dikke vette knuffel van ons.... en we zijn stront jaloers!!!!!😘😘😘😘
  6. Henriette Cremers:
    5 juni 2018
    Ha Anne-Fleur, bedankt weer voor je mooie reisverhaal . Geweldig dat je dit met ons deelt en super dat jullie er voor elkaar zijn in goede en minder goede tijden! Geniet nog maar lekker en heel veel groetjes👋👋.
  7. Nicole:
    5 juni 2018
    Hoi Anne-Fleur, ik vlieg met je mee en zwem bijna met je mee tussen die schildpadden. Wat schrijf je mooi! Niet ziek worden en succes met de laatste weken stage! Geniet van je vakantie met papa, mama en Nicky!
    Leef met een lach, geniet en Pluk de dag😘
    Veel groetjes de ald-buuf
  8. Jos:
    5 juni 2018
    Hoi Anne-Fleur,
    Leuk om je verhalen te lezen. Je maakt op deze manier in een relatief korte tijd heel veel mee; Dit pakken ze je nooit meer af!! Een belangrijke bagage voor je toekomst en dan bedoel ik niet alleen voor je carrierre in de zorg...
  9. JO V D MUNCKHOF:
    6 juni 2018
    hOI ANNE-FLEUR

    WAT EEN GEWELDIG VERHAAL.EN ERVARING.DE TIJD SCHIET AL OP .GENIET VAN JE VRIJE DAGEN EN VERHEUG JE MAAR OP DE KOMST VAN JE OUDERS EN NIKKY. EEN DIKKE KNUFFEL VAN OOM MICH EN TANTE JO.
  10. Jettie en Jan:
    10 juni 2018
    Hoi Anne-Fleur,
    Gelukkig voor je dat je nu niet ziek werd en je de medestagiares bij kon staan. Wat een leventje zo te horen en te zien kan het daar zijn en wat kom je wonderbare dingen tegen als je rondreisd op deze aarde. Straks kun je pa, ma en Nicky mooi gidsen!
    Nog vele mooie dagen daar aan de andere kant van deze planeet.
    Lieve groetjes van ons.
  11. Peter:
    11 juni 2018
    Hoi Anne Fleur, mooi verhaal. Wat een ervaringen! Leuk en ook leerzaam. Kan nu al niet meer stuk. Veel plezier en succes! Grtzz Harriëtte en Peter